Hij deed hard zijn best, dat moest ze toegeven. Het verraste haar, hoewel toch niet helemaal. Hij was in alles wat hij deed plichtsbewust, nam elke opgelegde taak heel serieus. Aan wat hij nu aan het doen was, kwam ook kunde en ervaring te pas. Inzet en enthousiasme alleen zouden niet volstaan, zouden hem hoogstens een zuinige felicitatie van de veeleisende jury opleveren.

Ze haalde scherp adem door haar neus, voelde hoe haar lichaam een klein beetje verstarde en zocht subtiel naar een meer comfortabele houding om in te liggen. Het zachte leer van de bruine bank plakte een beetje aan haar rug, haar armen vielen achteloos langs haar lichaam. Ze onderdrukte een zachte kreun, voelde onmiskenbaar toch wat opwinding door haar naakte lijf razen, maar riep zichzelf onmiddellijk weer tot de orde.

Een vaag gevoel van medelijden overspoelde haar. Het was zo gemeen wat ze deed. Hoe hard hij ook zijn best deed, hij zou nooit slagen in wat zij van hem verlangde, daarvoor had ze zichzelf te veel in de hand. Of dat hoopte ze toch, want als ze eerlijk was moest ze toegeven dat het met hem anders was dan met andere mannen. Veel te vaak was alleen zijn aanwezigheid genoeg om haar hele lijf naar hem te doen verlangen, op een manier die ze nog maar zelden had ervaren. En dan was er nog die ondeugende blik in zijn grijsgroene ogen, de zelfbewustheid waarmee hij zich bewoog en de vanzelfsprekende manier waarop hij haar aanraakte. Ze berispte zichzelf, dit was niet het moment om daar lang bij stil te staan.

Focus. Focus.

Hoe waren ze ook alweer in deze toch wel vreemde situatie verzeild geraakt? Het was begonnen met een foute opmerking die hij had gemaakt. Wat die precies geweest was, kon ze zich nu niet meer herinneren, maar ze had wel gevonden dat hij er straf voor verdiende. Hij had er op gestaan dat ze hem vertelde waar ze aan dacht als passende straf voor zijn grove misdaad. En hij had er ook meteen aan toegevoegd dat hij alles zou doen wat ze hem oplegde.

Ze had niet lang moeten nadenken. En hij had geen moment geaarzeld, had vol zelfvertrouwen meteen zijn kleren uitgetrokken. En daarna ook de hare.

Ze sloot haar ogen terwijl ze voelde hoe hij zijn ervaren handen over de gevoelige huid van haar buik en billen liet glijden. Langzaam, genietend van elke centimeter. Kippenvel kwam op haar armen en ze rilde. Zijn tong cirkelde om haar ene tepel, terwijl hij met zijn duim en wijsvinger de andere plaagde. Hij kneep eerst zacht, daarna steeds harder, tot ze uiteindelijk een kreetje slaakte van pijn. Op exact datzelfde moment voelde ze hoe het drukkende gevoel in haar onderbuik nadrukkelijker werd, niet langer te negeren. Alles in haar tintelde en haar hart bonsde. Ze gromde, begon plots echt te twijfelen aan haar eigen wilskracht en zelfbeheersing.